เรื่องเล่าเรากับหุ้น ตอน เงินออมไม่มี ชีวีสั่นคอน

สวัสดีครับท่านนักลงทุนหุ้นทุกท่าน กลับมาอีกครั้งสำหรับเรื่องเล่าเรากับหุ้นนะครับ ซึ่งในวันนี้ ผมขออนุญาตหยิบยกสิ่งที่ถือเป็นพื้นฐานของการลงทุนหุ้น ที่มีวัตถุประสงค์ให้เงินงอกเงย นั่นก็คือ เรื่องราวของเงินออม เงินที่ใครหลายต่อหลายคนเข้าใจว่า คือเงินที่เหลือจากการใช้จ่าย แต่แท้จริงแล้ว เงินออมนั้น ไม่ควรที่จะเป็นตัวเลือดสุดท้าย

สำหรับการจัดการเงินส่วนบุคคล มิหนำซ้ำ มันควรจะเป็นตัวเลือกแรก ๆ ที่คนธรรมดาคนหนึ่งต้องจัดการ หากคน ๆ นั้น อยากจะมีอิสรภาพทางการเงินในอีก 20 ปี หรือแม้กระทั่ง 30 ปี นับจากวันที่เราเริ่มต้นทำงาน ซึ่งวิธีการที่ได้รับความนิยม

เพื่อให้ได้เงินออมแน่นอนสม่ำเสมอ นั่นก็คือ การออมก่อนใช้ ส่วนจะออมเป็นเงินสด ออมในกองทุนรวม หรือออมในหุ้น ก็แล้วแต่อุปนิสัยของผู้ที่ต้องการอิสรภาพทางการเงินแต่ละคน

คนไทยมีเงินออมมากกว่า 3 เดือนไม่ถึง40%

เป็นที่ทราบกันดีว่านับตั้งแต่โลกรวมทั้งประเทศไทย ได้เผชิญกับวิกฤติโรคระบาดครั้งใหญ่ของโลกอย่าง โควิด19 หลายคนต้องตกงาน หลายคนที่ทำธุรกิจส่วนตัว ต้องนำเงินเก็บมาใช้ เพื่อต่อลมหายใจธุรกิจที่มีพนักงานที่แสนดีอยู่ข้าง ๆ พวกเขา

ซึ่งพนักงานที่เปรียบเสมือนเพื่อนแท้ในธุรกิจ จะไล่เขาออกก็สุดจะทำใจ ส่งผลให้มนุษย์เงินเดือน รวมทั้งผู้ประกอบการรายย่อยหลายภาคส่วน โดยเฉพาะภาคบริการ มีเงินออมน้อยลงมาก หรือบางคนหมดแล้ว ต้องหวนคืนบ้านเกิด ใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัว

ล่าสุด มีข้อมูลหนึ่งที่น่าสนใจ ก็คือ คนไทยที่มีเงินออมมากกว่าเงินเดือนตัวเอง 3 เดือนขึ้นไป เหลือเพียง 38% เท่านั้น พูดง่าย ๆ หากคนไทยมีเงินเดือนเฉลี่ย 20,000 บาทต่อเดือน จาก 100 คน มีเพียง 38 คนเท่านั้นที่มีเงินเก็บหรือเงินออมมากกว่า 60,000 บาท ช่างเป็นอะไรที่น่าเศร้ายิ่งนัก

เมื่อเรื่องเป็นแบบนี้ ผมก็ฉุดคิดขึ้นได้ว่า หากเราคิดจะเป็นผู้มีอิสรภาพทางการเงิน เมื่อโลกกลับมาอยู่ในสถานการณ์ปกติ เราไม่ควรมีเงินสดสำรองฉุกเฉินน้อยกว่า 1 ปี ถ้าจะให้ดี มีสำรองไว้สักปีครึ่งถึงถึงสองปีเลยดีที่สุด เพราะไม่มีใครรู้ว่าในอนาคต จะมีวิกฤติอะไรที่เลวร้ายเหมือนโควิด 19 นี้หรือไม่ เพราะนับตั้งแต่ เมษายน ปี 2563 จนถึงวันนี้ ก็ล่วงเลยเวลามาปีกว่าแล้ว ยังไม่เห็นสัญญาณที่จะมีการเดินทางแบบปกติให้เห็นชัดเจนเลย