ลงทุนอย่างไรไม่ให้เจ๊ง ตอน เลิกถามหาหุ้นจากคนอื่น

วันที่ผมนั่งพิมพ์บทความบทนี้ เป็นวันที่ตลาดหุ้นไทยได้กลับขึ้นมาสู่จุดที่ยืน ก่อนเจอวิกฤตโควิด เรียกได้ว่าใช้เวลากว่า 1 ปี ในการหวนคืนความผาสุกให้กับประชาชนชาวดอย ชาวเขา แต่อย่างไรก็ดี วิกฤตของตลาดหุ้นไทยในครั้งนี้ ถือว่าไม่ได้ยาวนานเหมือนวิกฤตตลาดหุ้นในครั้งก่อน ๆ ที่กว่าจะฟื้นตัวจนพุ่งแรงต้องใช้เวลากว่าครึ่งทศวรรษ

ซึ่งผมเองก็ไม่รู้ว่าเป็นข้อดีหรือข้อเสีย ที่ตลาดหุ้นกลับมาเร็วแบบนี้ เนื่องจากหลายต่อหลายคนที่เป็นนักลงทุนรายย่อย (แบบย่อยจริง ๆ) จะลดโอกาสร่ำรวยลงไปพอสมควร แต่ก็เอาเถอะ เรื่องแบบนี้ คงโทษใครไม่ได้ เพราะถ้าคุณเป็นของจริง ในฐานะที่คุณเป็นนักลงทุนรายย่อย คุณจะต้องตุนกระสุนสำรองไว้อย่างเพียงพอ เพื่อช้อนซื้อหุ้นถูกในช่วงวิกฤต และด้วยเหตุนี้เองจึงเป็นที่มาของซีรี่ลงทุนอย่างไรไม่ให้เจ๊ง ซึ่งบทความนี้เป็นตอนแรก ที่ชื่อว่า เลิกถามหาหุ้นจากคนอื่น

ถ้ายังถามหาหุ้นจากคนอื่น แสดงว่ายังไม่พร้อม

สำหรับตลาดหุ้นนั้น เต็มไปด้วย เสือ สิงห์ กระทิงเปลี่ยว ที่พร้อมจะขวิด หรือกินเหยื่อที่อ่อนแอ อยู่ทุกวัน หากคุณยังไม่พร้อม ก็อย่าริที่จะเข้ามาในตลาดหุ้นแบบลุยหุ้นรายตัว ซึ่งตัวอย่างของความไม่พร้อมอย่างหนึ่งก็คือ การถามหาหุ้นจากคนอื่น ทั้งคนรู้จัก หรือในสื่อสังคมออนไลน์ เพราะสิ่งนี้แสดงให้เห็นว่า คุณจะเป็นเหยื่อรายต่อไป คำถามก็คือ การที่ถามคนอื่น ก็เพราะว่าไม่รู้ว่าจะซื้อ ก็เลยถาม มันผิดตรงไหน? คำตอบก็คือ ผิดตรงไม่รู้นี่แหละ ดังนั้น ทางเลือกของหน้าใหม่ ที่รู้สึกคันปากอยากถามหุ้นจากคนอื่น(คงคิดว่าง่ายดี) ผมมีให้ 2 ทางเลือก

1.ไปศึกษาเพิ่ม อยากศึกษาแนวไหนตามสบายเลย จะแนวเทคนิค หรือแนวพื้นฐานได้หมด จะด้วยวิธีการเข้าคอร์สอบรม อ่านหนังสือ หรือติดตามข่าวสารที่เป็นสาระในสื่อสังคมออนไลน์ ซึ่งผมอยากให้ศึกษาไปเรื่อย ๆ ครับ อย่าขี้เกียจ พอถึงจุดหนึ่งเราจะมีองค์ความรู้มากพอที่จะเลือกหุ้นได้ด้วยตัวเองโดยอัตโนมัติ

2.ให้คนอื่นลงทุนให้ ข้อนี้ความหมายของผมก็คือ การลงทุนในกองทุนรวมหุ้น หรือกองทุนรวมตราสารหนี้ หรือทุกสินทรัพย์รวมกันตามแต่จะเลือก ซึ่งกองทุนเหล่านี้ก็จะมีผู้จัดการกองทุนมืออาชีพคอยซื้อสินทรัพย์ดี ๆ แทนเรา ข้อเสียก็คือ กองทุนราบางชนิดจะมีค่าธรรมเนียมค่อนข้างสูงและจะเป็นต้นทุนของเราตั้งแต่เราซื้อ